falafel!

zelfgemaakte falafel: dat leek me een goed idee. na wat recepten gelezen te hebben deed ik een eerste poging. niet slecht, al zeg ik het zelf. ik doe ze in de oven omdat het minder werk en minder vet is en ik het onhandig vind om ze in een pan te bakken. misschien is het wel lekkerder, verhit dan wat kokos- of zonnebloemolie in een pan met een dikke bodem en bak ze om en om tot ze mooi bruin zijn. je kunt kleine bergjes van het beslag maken zoals ik nu heb gedaan maar je kunt er ook wat grotere, plattere burgers van maken. ik at ze met sla en zelfgemaakte hummus (recept volgt nog, speciaal voor niels) maar het is natuurlijk ook heel lekker op een (volkoren) pitabroodje of op libanees brood met hummus, sla en fijngesneden rode ui.

dit recept is eigenlijk voor de eigenaren van twee van de leukste winkels van utrecht, met wie ik het een hele tijd geleden had over falafel. ik gaf ze toen een recept uit het geweldige vegalicious voor pompoenfalafel maar die is best bewerkelijk dus bij deze the easy way out:

doe een blik kikkererwten met een teentje knoflook, een half rood pepertje, een halve rode ui, de geraspte schil en het sap van een kleine citroen, wat gemalen komijn, wat korianderpoeder (ketoembar), wat olijf- of zonnebloemolie en zout in een kom en pureer. doe er vervolgens (spelt)bloem bij en meng met een spatel tot het een stevig deeg-achtige substantie is. omdat ik nog veel kruiden had heb ik er verse munt, platte peterselie en koriander door gedaan maar dat hoeft niet. dit is wel een goede manier om de stelen op te maken, daar zit heel veel smaak in en als je het pureert merk je er niks van. schep met een lepel kleine bergjes van het beslag op een vel bakpapier of vorm burgers met natte handen en doe in de oven op tweehonderd graden, ongeveer twintig minuten tot een half uurtje. 

(ik gebruik bijna altijd kikkererwten en linzen uit blik van bonduelle pure, die vind ik het lekkerst. fanatici kopen ze gedroogd, weken ze zelf en koken ze daarna. ben ik veel te lui voor. de ui, knoflook en citroen raspte ik nu, dat vind ik het makkelijkst. het eindresultaat heb ik niet gefotografeerd, camera was leeg. doe ik de volgende keer). het is ook niet het meest fotogenieke eten trouwens, tenzij je uren de tijd neemt om perfecte bergjes te maken maar daar heb ik natuurlijk geen geduld voor)